í í¾Ig

A Moti Sol
Um leií° og í¾íº komst inn var ég viss um aí° í¾íº værir í¾essi
Eina sem ég vildi í¾íº minntir mig á Hildi
Svo snerirí°u í¾ér vií° og ég sá rassinn, ég sá lærin
ég sá vinstri, hægri ha ha vinstri, hægri hó
í‰g reynd´aí° hugs´upp eitthvaí° kíºl aí° segja
Flotta lí­nu flottan fras´en datt bar´ekkert merkilegt í­ hug
í‰g fikraí°i mig ær í¾ér, fjær í¾ér, ær í¾ér, ær í¾ér
og spurí°i í¾ig aí° nafni
ížíº hví­slaí°ir hættu, farí°u, í¾egií°u og sestu
og hætt´aí° abbast upp á mig
í‰g gaf mig ekki strax ég gat ekki hugsaí° mér aí° labba burt meí°
báí°ar hendur tómar í¾aí° minnti mig á í“mar
Svo sneri ég mér vií°, ég settist upp og settist nií°ur
í‰g hélt áfram aí° reyna og sneri mér aí° í¾ér
í‰g reynd´aí°"¦"¦
Oooooo"¦ æ mig langar upp á í¾ig
og í¾íº veist aí° í¾aí° er ekkert illa meint
ížó mig langi upp á í¾ig