Ag Smaoineamh ós Ard
Nuair is Léir nach seasann do chosa íos mó
'S nach leannan do shíºil mar a bhíodh,
An mbeidh teacht ar do bheáilí ar bhlaiseadh mo ghrá,
An mbeidh d'aghaidh ag fogairt d'aoibh
A stórí beidh mé ag fanacht leat féin go seachtó naoi,
A Leana is tíº an duine dom fiíº ag fiche trí,
Tá mé ag rá leat go dtiteann daoin' I ngrá gan aon chíºis á haoin
Bhrí,
Bfháidir gan ach bhuille ar lámh.
Titim féin I ngrá leat arís 's arís,
Tá rud at intinn agam ag rá,
Bí lion ann,
Féadfaidh tíº mé a thógáil anocht,
Oh lui liomsa faoin solas ó oíche gheall,
í‰ist le buillí mo chroí ar m'ucht.
Ag smaoinimh ós ard,
A leana. Fuairmuid neamh anseo ar domhain.
Nuair atá mé íos sinne is ag briseadh go mall,
Dearmaid deanta ar m'ainm aríst,
Gan mo lamh in ann,
Don mhéid ceanna,
í“ is tíº a bheidh,
Fós I mo chroí.
Beidh tíº liomsa, is mise leatsa go deo mo chroí,
'S tíº le feiceáil gach oiche I mo bhringlóidí,
Tá mé ag rá leat,
Go dtiteann daoin' I ngrá gan aon chíºis á haoin bhrí,
B'fhéidir go Amba chuid é don phlean,
Mise agus tusa le cheile go deo,
Ag glacadh go mbeidh tuilleadh ar lean.
Bí liom ann,
Féadfaidh tíº mé a thógáil anoch,
Oh lui liomsa faoin solas ó oíche gheall,
í‰ist le buillí mo chroí ar m'ucht.
Ag smaoineamh ós ard
A leana. Fuairmuid neamh anseo ar domhain. x3