Daudningekvida
Som eit åpent sår
Kven kunne halde ut
Hvis eg fylgjer deg, blir eg som dei?
-Rak i rygg med fana
Til dei hengde
Dei vart som trea, livlause
Snakka ikkje, rørte seg ikkje
Handa kald, auga tomt
(Mimir, lyttar du?)
Det er langt, men trøttnas du ?
Tida står stilla, alt anna er dødt
Blod og kvad
Likgudens sol skin i kvar og
Ein sitt ansikt
Urd svarar med ekko, kva vil du gjera?
Kor la du hammaren, Thurisaz kallar ;
Røska tak i faginningas rot
Dei vart som trea, livlause
Følte ikke, høyrde ikkje
Handa kald, auga tomt
Ymir, lyttar du?
Dei vart som trea, livlause
Ymir, kvifor er du tyst?