Dinamayan
Dinamayan mo ako sa aking pag-iisa
Nakinig ka ng awit ko nang walang pagkasawa
Kung ang gabi ay lumalamig
Taglay ko ang yakap mo
Ang init ng iyong pagmamahal
Ay walang kasing-alab
At dahil sa iyo, napukaw ang damdamin ko
Natuto akong mangarap sa gitna ng kadiliman
Hinarap ko ang kahirapan, minahal ko ang buhay
Ang langit ay abot-kamay lamang
Kung ako'y nasa piling mo
At sa pagsapit ng dilim, ikaw ang liwanag ko
Parang isang dasal na lagi kong inuusal
Ang tinig mong malambing, sa diwa koy nakatanim
Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko sa hangin
At dinamayan mo ako sa aking pag-iisa
Nakinig ka ng awit ko nang walang pagkasawa
Ang tinig mong malambing, sa diwa koy nakatanim
Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko sa hangin
Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko sa hangin
Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko sa hangin
Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko naririnig ko sa hangin