Regnet faller ned
Som tårer av et sorgfylt år
Uhelbredelige sår
Som i en tidløs klagesang
Dveler endeløse savn
Og du som drev så langt av sted
I søken etter sjelefred
For kun mørket kan bestå
Hvor alt det vakre må forgå
Du som bærer verdens byrder
På dine sorgtunge skuldrer
På ferden mot ditt endelikt
Har du lidd for mange svik
Og i ditt innelåste sinn
Slipper andre aldri inn
Snøen laver ned
All livets varme dro av sted
Fortrapt i evighet
Som i en livløs skygge dans
Har livet tapt sin glans
Og ved tapet av din tro
Så brant din siste bro
Lamentas lo que una vez fue
Ahora que todo los has perdido
Arropado por un frio y oscuro abrazo
Alimentado pør la soledad, vives lamentado la perdida
Y cuando la oscuridad cubre tus horas
Puedes sentir como se desvanece la íºltima esperanza
En un anhelo por descansar en un lugar diferente
De donde viste el íºltimo puente arder