Heidr

Burzum
Valí°i henni Herföí°r
hringa ok men,
fekk spjöll spaklig
ok spá ganda,
sá hon ví­tt ok of ví­tt
of veröld hverja.
Sá hon valkyrjur
ví­tt of komnar,
görvar at rí­í°a
til Goí°í¾jóí°ar;
Skuld helt skildi,
en Skögul önnur,
Gunnr, Hildr, Göndul
ok Geirskögul.
Níº eru talí°ar
önnur Herjans,
görvar at rí­í°a
grund valkyrjur.
Ek sá Baldri,
blóí°gum tí­vur,
í“í°ins barni,
örlög folgin;
stóí° of vaxinn
völlum hæri
mjór ok mjök fagr
mistilteinn.
Varí° af í¾eim meií°i,
er mær sýndisk,
harmflaug hættlig,
Höí°r nam skjóta;
Baldrs bróí°ir var
of borinn snemma,
sá nam í“í°ins sonr
einnættr vega.
ížó hann æva hendr
é höfuí° kembí°i,
áí°r á bál of bar
Baldrs andskota;
en Frigg of grét
í­ Fensölum
vá Valhallar.
Vituí° ér enn - eí°a hvat?