Xilies Fores
Ανοίγω το βλÎμμα στο άπειÏο εκεί που τελειώνει ο κόσμος.
Eκεί που η ελπίδα μας μοιάζει μ' αστÎÏι, φίλησε με.
Ανοίγω το βλÎμμα στο άπειÏο εκεί που το φως λÎει αντίο.
Eκεί στο σκοτάδι να νιώσω Îνα χÎÏι κÏάτησε με.
Μόνο η καÏδιά μας ξÎÏει τι ζητάμε.
Aυτή στ' αλήθεια ξÎÏει μÎχÏι που θα πάμε.
Πίστεψε σε μÎνα όσο πιστεÏω σε σÎνα.
Κι όλα όσα νιώθεις δεν θα πάνε χαμÎνα.
Îα ζω όπως είχα ονειÏευτεί με τα χÎÏια ανοιχτά.
Κάθε ανάσα μου λÎει "σε θÎλω".
ΘÎλω να μπω στα όνειÏα σου, θÎλω να είμαι στη καÏδιά σου.
ΘÎλω τα χείλη τα δικά σου, θÎλω να ζω στην αγκαλιά σου.
Κι αν όλα αυτα χίλιες φοÏÎÏ‚ στά 'χουν πει.
Ισως δεν βÏÎθηκε κανείς να τα εννοεί.
ΕσÎνα Îχω πάντα μÎσα στο μυαλό μου.
Γεμίζεις μ' ελπίδα τον ουÏανό μου.
Δίνεις μοÏφή στα όνειÏα μου.
Κι αντÎχω τα πάντα με σÎνα κοντά μου.
Îα ζω όπως είχα ονειÏευτεί με τα χÎÏια ανοιχτά.
Και τα μάτια να βλÎπουν το μÎλλον.
ΘÎλω να μπω στα όνειÏα σου, θÎλω να είμαι στη καÏδιά σου.
ΘÎλω τα χείλη τα δικά σου, θÎλω να ζω στην αγκαλιά σου.
Κι αν όλα αυτα χίλιες φοÏÎÏ‚ στά 'χουν πει.
Ισως δεν βÏÎθηκε κανείς να τα εννοεί.