Je droeg weer blauw die avond
In een schaduw van zwart licht
Met de brief die je me nazond
Tijd draait alles om Wat eerst prachtig was wordt lelijk
En wat je toen zo moeilijk vond
Daar denk je niet meer aan
Wat onaf was blijft wel liggen
Blauwe ruis in mijn ziel en in mijn oren
Ik wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer op
Blauwe ruis, wat je had gaat nooit verloren
Het wordt alleen maar harder en het houdt nooit meer op
Je draagt steeds blauw die avond
Op het scherm in mijn hoofd
In de brief die je me nazond
Blijf ik staren naar de grond
Blauwe ruis in mijn ziel en in mijn oren
Ik wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer op
Blauwe ruis, wat je had gaat nooit verloren
Het wordt alleen maar harder en het houdt nooit meer op
Wat onaf was blijft wel liggen
Blauwe ruis in mijn ziel en in mijn oren
Ik wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer op
Blauwe ruis, wat je had gaat nooit verloren