Tot Het Bittere Eind
Blof Weet je wie je wilde zijn?
De wereld groot en jij zo klein.
Weet je wie je wilde zijn?
Het ging soms hard en het deed soms pijn.
Het klappen van de zweep.
En als je me mist, bedenk dan maar:
dat ik altijd blijven zal,
Kom met mij vieren wie we zijn!
Weet je wie je wilde zijn?
En van wie je ooit zou houden?
Zou je eeuwig trouw of vlinder zijn?
Jij wist zeker dat er ooit
een keer geluk zou komen.
Trouw en Teder, wondermooi
En dwars door alles heen.
En als je me mist, bedenk dan maar:
dat ik altijd blijven zal,
Kom met mij vieren wie we zijn!
Ben je wie je wilde zijn?
Kijk je verder of dichterbij?
Ach je weet hoe het gaat.
Aan het eind van de straat,
wordt het steeds vroeger later.
Maar ik weet wie je bent,
Kom met mij vieren wie we zijn!