Viljií° tær hoyra kvæí°i mítt,
vilja tær orí°um tríºgva,
hagar skal ríman sníºgva.
Glaí°ir ríí°a Noregs menn
Knørrur var gjørdur á Noregs landi,
sjíºtti alin og fýra til,
var kjølurin millum stevna.
Har kom maí°ur á bergií° oman
vií° sterkum boga í hendi:
"Einar skalt tíº nevna meg,
Tambar eitur mí menski bogi,
"Hoyr tíº taí°, tíº ungi maí°ur,
tíº skalt vera mí ørvargarpur
Gingu teir til strandar oman,
lunnar brustu og jørí°in skalv:
teir drógu knørr íºr neysti.
Einar spenti trií°ja sinni,
tá brast strongur av stáli stinna,
Allir hoyrdu streingin springa,
"Hvat er taí° á mínum skipi,
Svaraí°i Einar Tambarskelvir
"Níº brast Noregi íºr tínum hondum,
Níº skal lætta ljóí°ií° av,
eg kvøí°i ei longur á sinni;
íº skal eg taka upp annan tátt;
dreingir leggi í minni !