Regin Smií°ur
Viljií° tær íº lýí°a á
meí°an eg man kvøí°a
Um teir ríku kongarnar
sum eg vil íº um røí°a
Grani bar gullií° av heií°i
Brá hann sinum brandi av reií°i
Sjíºrí°ur vá á orminum
Grani bar gullií° av heií°i
Hundings synir í randargný
teir skaí°an gørdu har
Eitur var í svørinum
teir bóru móti mær
Fávnir eitur ormurin
á Glitrarheií°i liggur
Regin er ein góí°ur smií°ur
fáum er hann dyggur
Hann var sær á leikvøllum
imillum manna herjar
Rívur upp eikikelvi stór
hann lemjir summar til heljar
Eystantil undri heyginum
ií° dreingir eyka tal
Dimmur er hesin dapri dagur
nií°ur í mold at fara
Har komm maí°ur á vøllin fram
eingin ií° hann kendi
Síí°an hatt á høvdi bar
og finskan boga í hendi
Har komm maí°ur á vøllin fram
hann vá vií° eggjateini
Eyga heví°i hann eitt í heysi
knept var brók at beini
Ormurin er skrií°in av gullinum
taí° man frættast víí°a
Sjíºrí°ur setist á Granar bak
hann býr seg til at ríí°a
Grani bar gullií° av heií°i
Brá hann sinum brandi av reií°i
Sjíºrí°ur vá á orminum
Grani bar gullií° av heií°i