Eg mun vaka yfir ter, lifa ut I horn Hvort tel eg nidur til min telji Slippur og snaudur stend eg tar
Hvenaer sem er, hvert sem fer Hvort sem stendur eda felur
Komast I hvarf, vopna tig, Beygja mig, vikja tig, leyna mig Finna minn stad, leida tennan tarf
Hvert einasta, seinasta rennur I lengra bil, svolitid mig
Sama er mer, hvort sem er Hvort sem tad er eg eda tu Sem fornar life, hver fer, bintu hnut
Skilur ad, skilurdu tad, tad skilur ad Allt annar madur, betri en I gaer, eg Vildi helst geta daelt ut ur meríƒ' Elskad og saert, truir tu mer tykir tar gott
Snuid tvi sem snyr ad mer Fundid mig her og vakad yfir ter
Svona sefur tu saett, mun Tad er einskis virdi teim sem Um tad ad sert ekki ennta
Eg skal ekki tala, eg vil ekki fara
Komdu frekar til min litla I tetta skipti kemur salin Steini til ad segja tad sem Skiptir mali, tviskipta salin
Mali sinu til ad sanna, tetta Tetta er tad sem eg vil hafa
Tileinkad ad eilifu, kjaftakleina Sama hvoru megin eg hvoru
Rauda spjaldid gefid upp sama Og to ad eg sa ad fara utaf, koma aftur upp Guli kenni skoga, mina fjarlaegd Fjarskipti nalagt taktu numer, einn, tveir og trir
Hvad vil eg frekar tig til Ad marka sognina, yfir um tognina Talandi tungulaust, sjaanlegur Heyri roddina svona sefurdu saett