De allermooiste straathoek
Ruikt naar koffie en naar bier
En dan nog een stuk of vier
Haar raam staat altijd open
Ze roept: wacht op mij vanavond
Het is tijd om weg te gaan
Dan zo' mooi ongeduld
Tot ik de zon heb neergekeken
Wat me niet met spijt vervult
En als ik haar dan ophaal
Zit ze naast me en ze zwijgt
Ik rij harder weg dan anders
Duw het asfalt voor ons uit
Deed ik niets dat ook wel later mag
Zag ik de week die in het water lag
Ben ik vrijer dan de rest
Het wordt nooit meer hetzelfde
En ik weet wel wat ze denkt nu:
We kunnen niet meer terug
Rij alsjeblieft voor altijd door
Want alles, alles gaat te vlug
In de kantlijn van zo' dag
Maar ik ben klaar voor zaterdag
Deed ik niets wat ook nog later mag
Zag ik de week die in het water lag
Ben ik vrijer dan de rest